Και τωρα... Ολυμπιακος!

Ιωνικος-Διογενης 35-33

Εστω 30 δευτερα να ειχαμε ακομη.. Αχ αχ αχ..

Τι ματσαρα ηταν αυτη.. Και τι φιναλε..

Τι τριπονταρα ηταν κι αυτη της Δημητρας(24π.) ελαχιστα δευτερα πριν την τελευταια κορνα ? Ναι κι εγω ο "χαζομπαμπας", το ομολογω, ενω ηξερα τις οδηγιες της κοουτς της φωναξα απ την αλλη ακρη του γηπεδου, Δημητρααα! Γυρναει, με βλεπει, της δειχνω με τα δαχτυλα, συνομωτικα,  τριποντο. Μου γνεφει με το κεφαλι οκ. Παιρνει φορα, τρεχει, σηκωνεται και.. μεσα!  Και το 35-30 με μιας 35-33!
Μισο εστω λεπτο ακομα να ειχαμε και οι "αρρυθμιες" των γηπεδουχων θα γινονταν "καρδιακα". Και ποιος δεν το πιστεψε εκεινη την ωρα.. Αλλα ετσι ειναι ο χρονος. Μοναδικος και οριστικος, πανδαματωρ και τιμωρος και.. πισω δεν γυριζει.

Μεχρι τωρα,(σε δεκαπεντε αγωνες) βαζαμε κατα μεσο ορο 42 ποντους και δεχομασταν 28.
Σημερα βαλαμε 9 λιγοτερους δλδ 33 και δεχτηκαμε 7 παραπανω δλδ 35. Αυτο δειχνει και την ολη εικονα. Παιξαμε και ελαφρως χειροτερη αμυνα και ειμασταν και πιο αστοχοι στην επιθεση. Ειδικα επιθετικα δεν ηταν οτι δεν ειχαμε τις ευκαιριες. Και τις ειχαμε και τις αξιζαμε. Ομως ηταν αμετρητες οι φασεις κατω απο το καλαθι που χαθηκαν οπως λεμε εξ επαφης. Θα ελεγε κανεις οτι, μετα τη μεγαλη χθεσινη προσπαθεια, σημερα ηταν λιγοτερη η ενεργεια που βγηκε στο παρκε. Αλλωστε τα πρωινα ματς ειδικα τοσο πρωι ποτε δεν μας "πηγαιναν"..

Η θεληση υπηρξε, η προσπαθεια επισης, ομως η ενεργεια της ομαδας και η κουραση, αυτες ηταν που εφεραν την πικρη ηττα. Δεν πειραζει ομως. Οι κοριτσαρες μας μπορουν να νιωθουν αυτοδικαιως πρωταθλητριες κι ας ελλειψε η τυπικη επιβεβαιωση απο ενα και μονο καλαθι. Συμβαινουν κι αυτα στο μπασκετ. Αυτη ειναι η ομορφια του αλλωστε.

Τωρα απομενει με σοβαροτητα να κερδηθουν τα δυο τελευταια ματς και να παμε στην κοντρα με τον Ολυμπιακο χωρις φοβο αλλα με παθος. Και οπως ειπαμε, ολα συμβαινουν στο μπασκετ!!!

ΥΓ. Συγχαρητηρια και στα κοριτσια της αντιπαλης ομαδας για τη μεγαλη τους προσπαθεια και για τη δυναμη τους να γυρισουν το ματς. Τα μπραβο και σε κεινες λοιπον!